به گزارش مجله خبری نگار، از هر یک از درهای ورودی میدان ترهبار مرکزی پایتخت که به محوطه بزرگ آن راه یابید بیشتر از رویت هر حجرهای میتوانید نمایی از چندین و چند حجره فروش کارتنهای موز صادراتی را ببینید؛ حجرههایی که این روزها بهواسطه نزدیکشدن به فصل جابهجایی مستأجران خوشنشین شلوغتر از همیشه بهنظر میرسند و از کف تا سقفشان انباشته از کارتنهای موز صادراتی است. کارتنهای موز سمت راست به ردیف کارتنهای زیره ۳ لایه و کارتنهای سمت چپ به ردیف کارتنهای زیره ۵ لایه اختصاص دارد؛ ردیفهای تنگ هم که به کوهی کارتنی میمانند.
عباس، کارگر یکی از همین حجرههاست. او هر روز پیش از طلوع آفتاب سراغ دیگر حجرهها میرود و کارتنهای موز محکم و قابل استفاده را جمعآوری و خریداری میکند؛ بعضیها را به تعداد و بعضی دیگر را به کیلوگرم میخرد. قبل از خرید هم به توصیه آقاجمشید (صاحبکارش) خوب کارتنها را وارسی میکند تا عیب و ایرادی نداشته باشند. از ساعت حدود ۱۰ صبح قبل از آمدن آقاجمشید، کارتنها مرتب و منظم در حجره روی هم عمودی ردیف شدهاند. کمی بعد از آن هم سر و کله مشتریها که این روزها اغلب مستأجر هستند، پیدا میشود. عباس هوای آنها را دارد. چون خاطرههای چندان خوبی از روزگار اجارهنشینی خود و اهل و عیالش ندارد. یکی از آن خاطرات همین تهیه کارتنهای مقاوم برای اسبابکشی بود که باید بابتشان کلی هزینه پرداخت میکرد.